Студија: Соединенијата на канабисот го спречуваат Covid-19 вирусот

Канабиноидите го блокираат клеточниот влез на SARS-CoV-2 и новите варијанти.

Според студијата објавена оваа недела од истражувачи на Државниот универзитет во Орегон, соединенијата во канабисот можат да спречат инфекција со вирусот што предизвикува Ковид-19 со блокирање на неговиот влез во клетките. Извештајот за ова истражување e насловен „Канабиноидите го блокираат клеточниот влез на SARS-CoV-2 и новите варијанти“.

Истражувачите открија дека две канабиноидни киселини кои вообичаено се наоѓаат во сорти на канабис од коноп, канабигеролна киселина или CBGA и канабидиолинска киселина, исто така позната како CBDA, може да се поврзат со протеинскиот скок на SARS-CoV-2, вирусот што предизвикува Covid-19. Со врзување за протеинот на шилецот, соединенијата може да го блокираат вирусот да навлезе во клетките и да предизвика инфекција, што би можело да обезбеди нови можности за превенција и третман на болести.

„Орално биодостапни и со долга историја на безбедна употреба кај луѓето, овие канабиноиди, или изолирани или во екстракти од коноп, имаат потенцијал да ја спречат, како и да ја третираат инфекцијата SARS-CoV-2“, напишаа истражувачите во апстрактот на студијата.

Студијата беше спроведена од Richard van Breemen, истражувач во Глобалниот иновативен центар за коноп во државата Орегон на Фармацевтскиот колеџ и Институтот Linus Pauling, во соработка со научниците од Универзитетот за здравје и наука во Орегон. Richard van Breemen рече дека проучуваните канабиноиди се вообичаени и лесно достапни.

„Овие канабиноидни киселини ги има во изобилство во конопот и во многу екстракти од коноп“, рече Ван Бримен, цитиран од локалните медиуми. „Тие не се контролирани супстанции како THC, психоактивна состојка во марихуаната, и имаат добар безбедносен профил кај луѓето.

Како и антителата, соединенијата во конопот имаат способност да се врзат за протеини во вирусот, покажа студијата. Се надеваме дека понатамошните студии ќе ги преведат овие наоди на човечкото тело и ќе ја одредат идеалната доза за да се спречи инфекцијата.

Легализирањето на марихуаната може да објасни зошто некои држави имале пониски стапки на случаи на корона-вирус, хоспитализации и смртни случаи во текот на пандемијата, додаде тој.

Статистиката за корона вирусот покажува дека државите каде конзумацијата на марихуана е легално, вклучувајќи ги Мејн, Њу Хемпшир, Алјаска, Вашингтон, Колорадо и Калифорнија, имаат повисоки стапки на смртни случаи од СОВИД-19 и случаи меѓу најниските во земјата. Но, хипотезата на Ван Бримен за придобивките од киселинските соединенија на конопот допрва треба да се истражи.

Неговиот тим на научници ги идентификуваше двете канабиноидни киселини користејќи техника за скрининг базирана на масена спектрометрија, измислена во лабораторијата на Ван Бримен. Тие испитуваа растителни материи од растенија кои се користат во додатоците во исхраната, вклучувајќи хмељ и три вида сладунец.

Студијата покажа дека канабиноидните киселини – кои ги има во изобилство во производите од коноп и екстракт од коноп што веќе се продаваат комерцијално и кои имаат добар безбедносен досие кај луѓето – се ефикасни против коронавирусот и неговите алфа и бета варијанти.

Ван Бриман рече дека луѓето кои користат производи од коноп можат да го проверат сертификатот за анализа на производите за да видат колку од киселинските соединенија за кои се покажало дека се ефективни блокатори на коронавирус – CBD-A, CBG – A и THC-A – содржи еден производ.

Според ван Бриман, најдобриот начин за администрирање на овие соединенија е да се земаат орални додатоци. Пушењето или испарувањето не е доволно бидејќи загревањето на соединението го отстранува киселиот дел од молекулата што е есенцијален за активност против вирусот.

„Се надеваме дека нашите прелиминарни докази ја предвидуваат ефективноста кај луѓето“, рече ван Бриман. „Следниот чекор е да се продолжи со клеточната студија со различни варијанти на вирусот. Ќе извршиме тестови против омикрон и ќе спроведеме пилот студии за истражување на ефикасноста и оптималната доза.

Извор: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35007072/